ถ้าใครมีปัญหา
– ถ่ายรูปไม่เป็น ไม่รู้จะเริ่มยังไง
– ลองพยายามถ่ายให้สวย แต่ก็ไม่ค่อยเข้าใจอยู่ดี
– ปัญหา ถ่ายคนคอขาดแขนขาด
– ถ่ายแล้วรูปอ้วนๆป้อม
– แสงกร้านๆ เงาเยอะๆ หรือรูปมืดๆ
.
ลองดูโพสนี้ครับเทคนิคที่กำลังจะพูดต่อไป อาจแก้ได้แบบเส้นผมบังภูเขาเลยครับ
.
แต่ถ้ามี Objective แล้ว จะถ่ายยังไงก็ได้ครับ … ถ้าไม่มี ตั้งต้นแบบนี้ก่อนครับ
[ไม่ดี] >>> ถ้าเราถ่ายรูปตามมมุมที่ร่างกายเราถนัด คือยกแขนสบายๆ แล้วตั้งกล้องในมุมสายตา ภาพที่ได้ บ่อยครั้งจะอ้วน ป้อม ไม่ได้สัดส่วนที่แท้จริง เหมือนขวดซอสที่ดูสั้นกว่าปกติ
.
[ดี]>>> แต่ถ้าเรา วางกล้องระนาบเดียวกับขวดซอส โดยให้มุมกล้องพุ่งไปตั้งฉากกับ ตรงกลางขวด แล้วเว้น Background เล็กน้อย … มันจะสะท้อนขนาดที่แท้จริงออกมา
.
สังเกตผู้หญิงที่ชอบเซลฟี่ หรือ ช่างถ่ายรูปรับปริญญาครับ ท่าทางการถ่ายจะไม่ค่อยธรรมชาติ หามุมกันตัวงอ กลิ้งกับพื้นเลยทีเดียว
.
จุดผิดพลาดของคนที่เริ่มต้นคือ นึกว่าสิ่งที่ตาเราเห็นเหมือนกับกล้องที่เห็นถาพวัตถุ
.
สมัยก่อน ตอนที่ยังไม่ถ่ายรูป … เราเคยพยายามถ่ายของในห้องโดยเอาไฟตั้งโต้ะมาส่อง เร่งแสง นึกว่าภาพจะสว่างขึ้น … แต่เปล่าเลย แสงส่องไปมุมเดียว ภาพกร้านขึ้นและเงาเยอะขึ้น … คือยิ่งไม่สวย
.
(แสงธรรมชาติ รูปถัดไป)
.
– ภาพโรลส้ม ถ่ายข้างหน้าต่างที่แสงส่องมา (ไม่แต่ง)
– ภาพ ข้าวหน้าหมูทอด ถ่ายในศูนย์อาหาร ที่มีแสงส่องมาตอน 4 โมง (ไม่แต่ง)
– ภาพ รถทามิย่า เอาไปถ่ายเกือบกลางแจ้งเลย ถ้าซูมไปจะสวยมาก (ไม่แต่ง)
– ภาพสุดท้าย แต่งแล้ว เล่นแสงตอนเย็นๆแบบจงใจให้มีเงา แสดงถึงการจิบกาแฟยามบ่ายแก่ๆ
.
ถ้าอยากได้แสงสวยๆแต่ขี้เกียจเซ็ต ออกไปรับแดดเลยครับ
.
ส่วนใหญ่การถ่ายรูปโดยตั้งออโต้ ถ้าไม่ได้อยู่ในที่ที่แสงเยอะ มันมักจะออกมามืดๆหน่อย ดังนั้น การเร่ง brightness (แสง) และ contrast (ความจัดจ้าน) จะช่วยได้เยอะมาก โดยเฉพาะหมวดของกิน …
.
ในรูปคือ ใช้เวลา 10 วิ ในการแต่งผ่านโฟโต้ชอป … แม้จะไม่เพอร์เฟค แต่โดดเด่นกว่ารูปแรกอย่างชัดเจน … หมูกรอบน่ากินขึ้นเยอะเลย ^^
